Tussenstop in Dubai
Door: Arnoud
Blijf op de hoogte en volg Arnoud
05 Juni 2005 | Verenigde Arabische Emiraten, Dubai
Zo, wederom strak gepland: een luttele 4 uur voor het verlopen van m'n Iraanse visum (de extensie van een maand wel te verstaan) stond de exit-stempel veilig in m'n paspoort! Ik kon en ging Iran na zes weken verlaten vanuit de haven van Bandar-e Abbas, een vrij onooglijke, hete havenstad in het zuiden van Iran.
Ik had me nog wel verheugd op het feit dat ik de zee weer zou zien; dat heeft toch altijd wel wat speciaals, en tenslotte was de vorige keer alweer drie maanden geleden in Istanbul geweest (hoewel Lake Van in Oost-Turkije ook een behoorlijk indrukwekkende plas was). Maar de infameuze Perzische Golf, of beter gezegd de Straat van Hormuz op dit punt, bestond voor de kust van Bandar uit nogal vies en stinkend water, met een 'strand' voor de kade dat bestond uit een strookje zand met bergen afval erop gegooid... ik had eerst gedacht: als er in Bandar niks te doen is (wat zo is), dan ga ik gewoon lekker even op het strand relaxen, maar dat was dus niet bepaald uitnodigend. Is ook niet zo gek natuurlijk, want een strand is in Iran helemaal niet leuk: mannen en vrouwen moeten sowieso gescheiden zitten en vrouwen bovendien nog steeds compleet bedekt met al die warme kleding. Pas na zonsondergang gingen wat kinderen in het vieze water spelen en zwemmen en verzamelde de rest van de bevolking zich in groten getale aan de kade om met thee en waterpijp de relatieve koelte te verwelkomen.
Het was er overdag echt zo heet dat je niks kon doen (ja, ik zelfs!) zonder dat meteen het zweet in grote druppels van je afviel. Dat had ik tot nu toe nog niet meegemaakt hier! Ik zat hier wel drie dagen (omdat de ferry nou eenmaal niet elke dag gaat) en omdat er verder echt erg weinig te doen was in Bandar, ben ik nog een dagje naar Qeshm gegaan, een eiland voor de kust. Met de speedboat zo'n 20 minuten ernaartoe, racend over de Perzische Golf (die een stukje uit de kust gelukkig wel mooi groenblauw van kleur werd) en hard klappend op de golven, dat was wel erg cool! Maar hoewel ie echt goed hard ging, was het geen type Miami Vice speedboat natuurlijk, allemaal veel brakker hier: de motor begaf het dan ook halverwege en we moesten wachten tot er een nieuwe iets minder brakke speedboat kwam waarop we konden overstappen. Maar Qeshm was leuk, beetje rondgereden over het eiland, overgrote deel is gewoon woestijn, wel bizar zo met de zee eromheen, maar er waren een paar leuke oude vissersdorpjes en mooie mangrovebossen in zee.
Voor Bandar was ik natuurlijk ook nog in Shiraz geweest, naast Esfahan wel het andere toeristische hoogtepunt van Iran. Zoals Esfahan de architecturele hoofdstad genoemd kan worden, is Shiraz de culturele hoofdstad van Iran, met bezienswaardigheden als het 2500 jaar oude Persepolis dichtbij en beroemde Iraanse dichters als Hafez en Sa'di die hiervandaan komen en die echt vereerd worden door de Iraniers. Deze dichters bewieroken in hun gedichten ook regelmatig de wijn van de bekende druif die hier ook oorspronkelijk vandaan komt, de Syrah/Shiraz, maar helaas, in het huidige Iran is deze wijn natuurlijk niet of nauwelijks meer te verkrijgen.
In Shiraz heb ik me verder prima vermaakt, een leuke stad. Er zijn veel dingen te zien, dus ik heb er ook wel een kleine week rondgelopen, zodat je tenminste ook lekker de tijd hebt om gewoon een middag te gaan zitten lezen in een gedichtenbundel van Hafez bij het mausoleum van de beste man, een erg mooi mausoleum met sfeervol theehuis, waar veel Iraniers ook naartoe komen rond zonsondergang. Sa'di moet het met een heel wat minder sfeervol mausoleum doen. Verder ook weer diverse moskeeen natuurlijk in Shiraz, toch weer duidelijk anders dan in Esfahan, en enkele erg mooie tuinen, waar Shiraz ook bekend om schijnt te zijn.
En natuurlijk 'de' dagtour gedaan met drie andere backpackers naar Persepolis, Naqsh-e Rostam en Pasargadae. Van Pasargadae staat niet bijster veel overeind, maar het is toch indrukwekkend als je erover gelezen hebt, en Persepolis en Naqsh-e Rostam (de graven van Darius, Xerxes en Artaxerxes) zijn werkelijk erg mooi en indrukwekkend! En voor degenen die het zich nog kunnen herinneren: de tribunes van het laatste megalomane feest van de shah in Persepolis in 1971, waar alle wereldleiders zo'n beetje uitgenodigd waren, staan er nog, tussen de ruines, heel bizar.
En toen dus weer terug naar de Arabieren: de Verenigde Arabische Emiraten. Na een 10 uur durende ferrytocht kwam ik 's ochtends eerst aan in Sharjah, een van de zeven emiraten. Was eerst nog wat problematisch, want ze konden m'n paspoortgegevens met geen mogelijkheid in het systeem invoeren. Dus dat werd een kwestie van geduld hebben... na een kwartier proberen, moest ik de hele ferry voor laten gaan. Daarna lukte het nog niet en toen moest ik maar mee naar een ander kantoortje op het complex met wat hogere officials in witte sheikh-gewaden, waar ik wel hartelijk ontvangen werd en onder het genot van thee en koffie een tijdje kon wachten in het kantoor van een van de sheikhs totdat zijn hulpjes het eindelijk geregeld hadden.
Toen ben ik eerst maar eens in een goed hotel aan het strand gaan relaxen en op het strand gaan liggen. Even bijkomen! En na 2 dagen verder naar een hotel in Dubai gegaan. Veel geslapen, soms op het strand gelegen, soms wat bekeken en verder een beetje niks gedaan. Het is in ieder geval erg aangenaam dat pinpassen, credit cards (en traveller cheques mocht ik die hebben gehad) tenminste weer werken in dit land. En het eten: hoe geweldig Iran verder ook is, het eten is er wel vreselijk eentonig. Chelo kebab, chicken kebab, bakthiari kebab, kip met rijst, of weer een andere soort kebab. Het is echt soms bijna lachwekkend: als je bij een goed aangeschreven restaurant komt en vraagt wat ze hebben, komen ze altijd met: 'ah sir, yes we have these kinds of kebabs!' Het is gelukkig mogelijk soms wat anders te vinden en zeker bij de mensen thuis kun je heerlijk eten zoals ik heb gemerkt, maar na zes weken is het heerlijk om weer even een goed lokaal visje te eten of Thais, Chinees, Japans, alles wat je wilt. En met een biertje of wijntje erbij (ook niet te verkrijgen in Iran) is het helemaal goed bijkomen.
Maar Dubai is verder een vrij onpersoonlijke stad na het vriendelijke Iran. Ik zat hier in een hotel in de stad om ook nog wat dingen te zien. In de stad is de Dubai Creek en boulevards erlangs mooi en leuk om rond te lopen, maar verder is de hele binnenstad in feite een paar vierkante kilometer aan winkels. De bevolking in de stad bestaat overigens met name uit Indiers en Pakistani. Het strand in Dubai is dan zo'n 15km van het stadscentrum en daar heb je wel echt veel prachtige 5-sterrenhotels (en ze zijn nog erg druk aan het bijbouwen) met uitstekende restaurants en ontzettend hippe lounge bars en clubs. Dus wel ideaal voor een week zonvakantie, wat met name door Britten gedaan wordt zo te horen om je heen.
Verder natuurlijk de nodige grootheidswaanzin hier: ze zijn de hoogste toren ter wereld nu aan het bouwen (de Burj Dubai) en de grootste mall ter wereld begreep ik, naast natuurlijk The Palm en The World, waar ze al een tijdje mee bezig zijn. Illustrerend was wel een quote die ik ergens op een viaduct zag: 'The Palm puts Dubai on the map; The World puts the map on Dubai'.
Vanavond vlieg ik naar Lahore. Ik wilde een ticket naar Islamabad of Lahore en op Lahore vlogen ze veel vaker, dus het is Lahore geworden. In ieder geval weer helemaal opgeladen om aan Pakistan te beginnen!
Hartelijke groeten,
Arnoud.
Ik had me nog wel verheugd op het feit dat ik de zee weer zou zien; dat heeft toch altijd wel wat speciaals, en tenslotte was de vorige keer alweer drie maanden geleden in Istanbul geweest (hoewel Lake Van in Oost-Turkije ook een behoorlijk indrukwekkende plas was). Maar de infameuze Perzische Golf, of beter gezegd de Straat van Hormuz op dit punt, bestond voor de kust van Bandar uit nogal vies en stinkend water, met een 'strand' voor de kade dat bestond uit een strookje zand met bergen afval erop gegooid... ik had eerst gedacht: als er in Bandar niks te doen is (wat zo is), dan ga ik gewoon lekker even op het strand relaxen, maar dat was dus niet bepaald uitnodigend. Is ook niet zo gek natuurlijk, want een strand is in Iran helemaal niet leuk: mannen en vrouwen moeten sowieso gescheiden zitten en vrouwen bovendien nog steeds compleet bedekt met al die warme kleding. Pas na zonsondergang gingen wat kinderen in het vieze water spelen en zwemmen en verzamelde de rest van de bevolking zich in groten getale aan de kade om met thee en waterpijp de relatieve koelte te verwelkomen.
Het was er overdag echt zo heet dat je niks kon doen (ja, ik zelfs!) zonder dat meteen het zweet in grote druppels van je afviel. Dat had ik tot nu toe nog niet meegemaakt hier! Ik zat hier wel drie dagen (omdat de ferry nou eenmaal niet elke dag gaat) en omdat er verder echt erg weinig te doen was in Bandar, ben ik nog een dagje naar Qeshm gegaan, een eiland voor de kust. Met de speedboat zo'n 20 minuten ernaartoe, racend over de Perzische Golf (die een stukje uit de kust gelukkig wel mooi groenblauw van kleur werd) en hard klappend op de golven, dat was wel erg cool! Maar hoewel ie echt goed hard ging, was het geen type Miami Vice speedboat natuurlijk, allemaal veel brakker hier: de motor begaf het dan ook halverwege en we moesten wachten tot er een nieuwe iets minder brakke speedboat kwam waarop we konden overstappen. Maar Qeshm was leuk, beetje rondgereden over het eiland, overgrote deel is gewoon woestijn, wel bizar zo met de zee eromheen, maar er waren een paar leuke oude vissersdorpjes en mooie mangrovebossen in zee.
Voor Bandar was ik natuurlijk ook nog in Shiraz geweest, naast Esfahan wel het andere toeristische hoogtepunt van Iran. Zoals Esfahan de architecturele hoofdstad genoemd kan worden, is Shiraz de culturele hoofdstad van Iran, met bezienswaardigheden als het 2500 jaar oude Persepolis dichtbij en beroemde Iraanse dichters als Hafez en Sa'di die hiervandaan komen en die echt vereerd worden door de Iraniers. Deze dichters bewieroken in hun gedichten ook regelmatig de wijn van de bekende druif die hier ook oorspronkelijk vandaan komt, de Syrah/Shiraz, maar helaas, in het huidige Iran is deze wijn natuurlijk niet of nauwelijks meer te verkrijgen.
In Shiraz heb ik me verder prima vermaakt, een leuke stad. Er zijn veel dingen te zien, dus ik heb er ook wel een kleine week rondgelopen, zodat je tenminste ook lekker de tijd hebt om gewoon een middag te gaan zitten lezen in een gedichtenbundel van Hafez bij het mausoleum van de beste man, een erg mooi mausoleum met sfeervol theehuis, waar veel Iraniers ook naartoe komen rond zonsondergang. Sa'di moet het met een heel wat minder sfeervol mausoleum doen. Verder ook weer diverse moskeeen natuurlijk in Shiraz, toch weer duidelijk anders dan in Esfahan, en enkele erg mooie tuinen, waar Shiraz ook bekend om schijnt te zijn.
En natuurlijk 'de' dagtour gedaan met drie andere backpackers naar Persepolis, Naqsh-e Rostam en Pasargadae. Van Pasargadae staat niet bijster veel overeind, maar het is toch indrukwekkend als je erover gelezen hebt, en Persepolis en Naqsh-e Rostam (de graven van Darius, Xerxes en Artaxerxes) zijn werkelijk erg mooi en indrukwekkend! En voor degenen die het zich nog kunnen herinneren: de tribunes van het laatste megalomane feest van de shah in Persepolis in 1971, waar alle wereldleiders zo'n beetje uitgenodigd waren, staan er nog, tussen de ruines, heel bizar.
En toen dus weer terug naar de Arabieren: de Verenigde Arabische Emiraten. Na een 10 uur durende ferrytocht kwam ik 's ochtends eerst aan in Sharjah, een van de zeven emiraten. Was eerst nog wat problematisch, want ze konden m'n paspoortgegevens met geen mogelijkheid in het systeem invoeren. Dus dat werd een kwestie van geduld hebben... na een kwartier proberen, moest ik de hele ferry voor laten gaan. Daarna lukte het nog niet en toen moest ik maar mee naar een ander kantoortje op het complex met wat hogere officials in witte sheikh-gewaden, waar ik wel hartelijk ontvangen werd en onder het genot van thee en koffie een tijdje kon wachten in het kantoor van een van de sheikhs totdat zijn hulpjes het eindelijk geregeld hadden.
Toen ben ik eerst maar eens in een goed hotel aan het strand gaan relaxen en op het strand gaan liggen. Even bijkomen! En na 2 dagen verder naar een hotel in Dubai gegaan. Veel geslapen, soms op het strand gelegen, soms wat bekeken en verder een beetje niks gedaan. Het is in ieder geval erg aangenaam dat pinpassen, credit cards (en traveller cheques mocht ik die hebben gehad) tenminste weer werken in dit land. En het eten: hoe geweldig Iran verder ook is, het eten is er wel vreselijk eentonig. Chelo kebab, chicken kebab, bakthiari kebab, kip met rijst, of weer een andere soort kebab. Het is echt soms bijna lachwekkend: als je bij een goed aangeschreven restaurant komt en vraagt wat ze hebben, komen ze altijd met: 'ah sir, yes we have these kinds of kebabs!' Het is gelukkig mogelijk soms wat anders te vinden en zeker bij de mensen thuis kun je heerlijk eten zoals ik heb gemerkt, maar na zes weken is het heerlijk om weer even een goed lokaal visje te eten of Thais, Chinees, Japans, alles wat je wilt. En met een biertje of wijntje erbij (ook niet te verkrijgen in Iran) is het helemaal goed bijkomen.
Maar Dubai is verder een vrij onpersoonlijke stad na het vriendelijke Iran. Ik zat hier in een hotel in de stad om ook nog wat dingen te zien. In de stad is de Dubai Creek en boulevards erlangs mooi en leuk om rond te lopen, maar verder is de hele binnenstad in feite een paar vierkante kilometer aan winkels. De bevolking in de stad bestaat overigens met name uit Indiers en Pakistani. Het strand in Dubai is dan zo'n 15km van het stadscentrum en daar heb je wel echt veel prachtige 5-sterrenhotels (en ze zijn nog erg druk aan het bijbouwen) met uitstekende restaurants en ontzettend hippe lounge bars en clubs. Dus wel ideaal voor een week zonvakantie, wat met name door Britten gedaan wordt zo te horen om je heen.
Verder natuurlijk de nodige grootheidswaanzin hier: ze zijn de hoogste toren ter wereld nu aan het bouwen (de Burj Dubai) en de grootste mall ter wereld begreep ik, naast natuurlijk The Palm en The World, waar ze al een tijdje mee bezig zijn. Illustrerend was wel een quote die ik ergens op een viaduct zag: 'The Palm puts Dubai on the map; The World puts the map on Dubai'.
Vanavond vlieg ik naar Lahore. Ik wilde een ticket naar Islamabad of Lahore en op Lahore vlogen ze veel vaker, dus het is Lahore geworden. In ieder geval weer helemaal opgeladen om aan Pakistan te beginnen!
Hartelijke groeten,
Arnoud.
-
05 Juni 2005 - 13:05
Salsero Sin Dinero:
Hi buurman!
Wat een heerlijke verhalen weer, man wat maak jij een boel mee! Hier in Utrecht alles goed. Rij tegenwoordig dagelijks door jouw straat omdat ze een straatje verder de rijrichting hebben omgedraaid. Nu loopt de snelste route richting Amsterdam dus langs jouw voordeur, hahaha... En die zit er nog steeds in, wees gerust!
Het is hier een saaie bewolkte zondagmiddag, zo even dansen bij James. Zal 'm de groeten van je doen! Wens je alvast veel plezier in Pakistan...
Greetz, Jacques
P.S. Als je nog voor de volgende keer in Dubai nog een leuk 'backpackers hostelletje' zoekt, moet je het Burj Al Arab eens proberen... :-) -
05 Juni 2005 - 18:11
Miranda:
zo, dusje leest Hafez... inhet Iraans? Engels mag ik hopen toch, of lees je inmiddels Iraans/perzisch? (zou me ook nog niet eens verbazen)
;-)) -
05 Juni 2005 - 21:06
Erna:
Hoi Arnoud,
Ik lees dat je op de poetische toer gaat. Mooi zo. Ik kan je de Rubaiyat van Omar khayyam nog aanbevelen voor een luie namiddag. Dan blijf je nog even in aangename perzische sferen.
Liefs, Mama -
06 Juni 2005 - 00:41
Anne:
Hi Arnoud!
Mooi verslag weer van al jouw belevenissen.. je houdt ook een reisdagboek bij mag ik hopen? Tjemig, wat jij allemaal meemaakt, dat wordt een sterk staaltje acclimatiseren staks :-D
Ik ben hier inmiddels aan mijn allerlaatste dagje universiteit begonnen, dan zit het studeren in Melbourne er al weer op. Over 3 weken gaat de backpack weer op en ga ik de oostkust van Aussie verkennen! Ik wens jou nog veel meemaakplezier enne... mijn site is ook nog steeds online hoor ;-)
Kus Anne -
06 Juni 2005 - 19:05
Amanda:
Heee, de groetjes uit Banff National Park, Canada (wat zijn we weer een wereldreizigers) waar ik gisteren mijn eerste grizzly heb gespot! Gaaf hoor...super mooi hier! Ben aan het genieten. Goed om te lezen dat jij dat ook nog steeds doet. Veel liefs, Amanda -
07 Juni 2005 - 09:48
Heidi:
ben blij dat je weg bent uit iran, hoe prachtig en mooi het daar ook is. dubai lijkt me relatief een stuk veiliger, en aangenamer voor ons toch wel verwende westenaren.. Als het zo heet wordt moet je je ook in zo'n mooie jurk steken, of is dat erg gebonden aan geloof en minder pragmatisch als ik me het nu voorstel. Van hamoud heb ik begrepen dat arabieren zich netzo kleden als eskimo's en om dranken koel te houden de zelfde bekers gebruiken als eskimo's om de boel warm te houden... Over hamoud gesproken, dat lijkt een van onze betere vrienden te worden. Miscchien moet je hem eens gaan bezoeken als je nog eens in de buurt van Libanon komt. Doe anders maar niet, daar zijn de laatste tijd ook een paar bommen verdwaald.
Hier hebben ron en ik het inmiddels dag en .......nacht druk met 2 lieve meisjes. Nena is een zelfverzekerd meisje aan het worden die al OKE roept als je der wilt terechtzetten nadat ze iets doet wat niet mag. Erg handig is dat je afspraken kunt maken...nena gaat eerst boontje eten, dan bob de bouwer kijken ...OKE OKE ... Verder heeft ze het principe van EENTJE NOG goed door. Laatst waren we een boekje aan het lezen en de dromedaris bleef liever in zijn eentje dan dat barabapapa hem in het hok vergezelde...voor Nena is dat heel grappig EENTJE NOG... Kleine Rosa is echt heel wijs, ze kan de wereld inkijken met haar steeds groter wordende ogen en lacht dan alle slaap uit je ogen...Nou doei doei en knuffel van mij -
10 Juni 2005 - 06:59
Fam Roemers:
dag Arnoud!
Toen we terug kwamen uit la douce France zag ik dat je al verder de wereld was ingetrokken, Iran lag achter je,Dubai, Eveline zegt altijd het is alleen maar goud wat daar blinkt, inmiddels in Pakistan mag ik aannemen, ik blijf het héél stoer vinden. Dick zijn franse deltawerken blijken het verrassend goed te doen, de grond is beloopbaar zonder natte voeten te krijgen. Dat vonden de brandnetels ook, die hadden het zichtbaar, 1.40 hoog ik lieg niet, naar hun zin daar. Dan sta je toch even te kijken! Waar voorheen wat zompige vegetatie was, was nu een woud van deze prikkers.Dat was dus een wat minder leuk punt van een huis aldaar.Dus dikke werkhandschoenen aan, lange mouwen, bij 30 graden, en trekken maar, want met de bosmaaier er over heen helpt niet, dan staan ze over een paar weken weer net zo hoog.Mocht het je eens tegen zitten tijdens je reis, denkt dan maar aan ons, we hebben vier !! dagen brandnetels lopen trekken, moeder Maria, ik kan me leukere dingen bedenken.In ieder geval heb je dan de tijd om aan een oplossing te werken. En die hebben we. Eerst worteldoek dan gravillon er over heen, een soort gebroken steen, Frankrijk heeft nauwelijks grindrivieren en daarop een tuinhuis van fikse afmeting, 4 bij 5 met luifel, gamma heeft een stenen opbouw bbq in de aanbieding, dit alles gaat in de paardentrailer en circus Roemers zakt eind juli naar het zuiden. We houden je op de hoogte!! Uit ervaring weet ik dat het huwelijk onder hoogspanning komt te staan tijdens dit soort activiteiten, onze kakakters werken dan tegendraads, maar we zullen er maar het beste van hopen, we hebben wel meer stormen gehad.Arnoud sterkte, gezondheid, we blijven aan je denken ! Dick en Françoise. -
10 Juni 2005 - 19:16
Derek:
Zwemmers! Werkelijk TOP-verhalen! Na zojuist een half uur in een van zware shag-dampen mistig rokershok gezeten te hebben, luisterend naar de innemende avonturen met de stacaravan te Hoenderloo, bedacht ik me dat er 'out there' een ware schat aan reisverhalen zou moeten zijn. Je stelt me niet teleur.
Waar jij naarstig op zoek was naar een stuk zee, probeer ik middelen te vinden om ervan af te komen. Voor me, achter me, tussen mijn benen, overal is zee. Ik ben vandaag, te voet, helemaal naar de noordzijde van het platform gegaan en (op dezelfde dag!) weer helemaal terug naar de zuidzijde. Gelukkig was mijn veiligheidspaspoort (ja, die heb ik dus!) nog geldig. In een schamele poging, kan ik nog als hoogtepunt een enkeltje ventstack aangeven; in die paal geklommen waar normaal zo'n mooie vlam uit komt. Dat is overigens zonder gekheid best gaaf; zo'n honderd meter boven zeeniveau op ooghoogte met een aanvliegende heli. Anyway; een romantische zoutvlakte zal het hier niet worden. Alhoewel aan snurkende mannen met baarden geen gebrek! Ik zie uit naar de volgende episode!
P.S. Ik ben het met Kiki eens; wanneer komt ze naar NL? -
10 Juni 2005 - 20:06
Derek:
Zwemmers! Werkelijk TOP-verhalen! Na zojuist een half uur in een van zware shag-dampen mistig rokershok gezeten te hebben, luisterend naar de innemende avonturen met de stacaravan te Hoenderloo, bedacht ik me dat er 'out there' een ware schat aan reisverhalen zou moeten zijn. Je stelt me niet teleur.
Waar jij naarstig op zoek was naar een stuk zee, probeer ik middelen te vinden om ervan af te komen. Voor me, achter me, tussen mijn benen, overal is zee. Ik ben vandaag, te voet, helemaal naar de noordzijde van het platform gegaan en (op dezelfde dag!) weer helemaal terug naar de zuidzijde. Gelukkig was mijn veiligheidspaspoort (ja, die heb ik dus!) nog geldig. In een schamele poging, kan ik nog als hoogtepunt een enkeltje ventstack aangeven; in die paal geklommen waar normaal zo'n mooie vlam uit komt. Dat is overigens zonder gekheid best gaaf; zo'n honderd meter boven zeeniveau op ooghoogte met een aanvliegende heli. Anyway; een romantische zoutvlakte zal het hier niet worden. Alhoewel aan snurkende mannen met baarden geen gebrek! Ik zie uit naar de volgende episode!
P.S. Ik ben het met Kiki eens; wanneer komt ze naar NL? -
19 Juni 2005 - 13:02
Edwin En Inti:
Hee Arnoud,
Wij hebben de hitte van de Perzische Golf verruild voor de hitte in Delhi. Trouwens we zaten in hetzelfde hotel in Bander. Wat vind je van Pakistan? Vast wel tof. Wij moeten nog ff wennen hier maar het eten is echt zo fantastisch en misschien nog belangrijker; geen kledingvoorschriften meer. Heerlijk! Na Pakistan naar China????
groetjes. -
20 Juni 2005 - 12:09
Vera:
Je moet wel een flinke harde schijf in je hoofd hebben om alles op te kunnen slaan, en zeker om alles te kunnen verwerken.
Die verscheidenheid aan indrukken. Geweldig!
Een van mijn reiswensen was om een keer naar de Emiraten te gaan, maar ik maak nu uit jouw verhaal op dat dat "cultureel gezien", misschien niet echt de moeite waard is.
Dan houden we het deze zomer maar op een tochtje met de boot over de Randmeren.
Groetjes van Vera en Marcel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
