Per trein door China
Door: Arnoud
Blijf op de hoogte en volg Arnoud
02 Augustus 2005 | China, Beijing
China is groot, heel groot! Afhankelijk van de bron (Chinees of anderszins; men is het nog altijd niet eens over een paar grenzen) is het qua grootte het 3e of 4e land ter wereld en ik heb de afgelopen weken dan ook zo'n 3500 km afgelegd om van Kashgar naar Beijing te komen, waar ik inmiddels een paar dagen zit.
En dat allemaal per trein! Eindelijk een keer een land waar een uitstekend spoornet is en dat is echt zoooveel beter dan een bus! In Iran al een paar keer met de trein gereisd als het kon, maar daar gaan alle treinen via Teheran, dus dat is erg onhandig. In China daarentegen gaan werkelijk door het hele land treinen. En ze zijn nog comfortabel ook, hoe lang het soms ook duurt. In hard-sleeper (wat neerkomt op 2e klasse; over verschillende klasses wordt hier nog altijd niet gesproken...) heb je een couchette met 6 bedden die direct zonder deur in het gangpad uitkomt, waar ook wat opklapbare zitplaatsen zijn en waar ook altijd veel mensen zitten te praten, eten, etc. Maar met de mogelijkheid om soms wat rond te lopen, uit het raam te kijken, een restauratiewagen met goed Chinees eten, bier dat in China altijd in 'flesjes' van 630ml komt (!), en 's nachts dus de mogelijkheid om lekker te kunnen liggen (en zelfs te kunnen slapen) is het eigenlijk prima uit te houden.
In totaal heb ik als ik het zo optel zo'n 87 uur in de trein gezeten. De eerste 23 uur van Kashgar naar Urumqi. Spectaculair uitzicht over de Taklamakan-woestijn, een van de grootste zandwoestijnen ter wereld en dat klopte wel, want naast een paar oases onderweg, was het uitzicht 23 uur later nog steeds hetzelfde. 23 uur later zit je dan ook nog steeds in dezelfde provincie... niet te geloven.
Urumqi is niet bijzonder, maar dichtbij Turpan en het was de eerste moderne Chinese stad met veel hoogbouw, dus toch even bekijken. Hier ook meteen veel meer Han-Chinezen, echt heel anders dan Kashgar. Ik heb er nog wel 2 dagen rondgelopen, maar dat was met name omdat ik allerlei dingen moest doen als geld regelen, wassen, foto's op cd branden, etc., al dat soort 'aardse zaken' die ook zo nu en dan moeten gebeuren :)
Van Urumqi dus naar Turpan, vroeger een belangrijk punt op de oude Zijderoute, dat voor de verandering na het hooggebergte in Pakistan weer eens ruim (80m) onder zeeniveau ligt en daarom ook het heetste punt van China schijnt te zijn. De hitte viel nu echter best mee en de zee is hier ook heel ver weg: Urumqi is de stad die het verst verwijderd is van een oceaan. Turpan is wel een leuk stadje, weer veel meer Uyghurs dan in Urumqi en verder erg relaxed en laid-back met wijngaarden en overal grote druivenstruiken (de lokale wijn is overigens bocht heb ik ervaren, maar Chinezen schijnen ook een iets andere wijnsmaak te hebben, dus het proces van wijn maken is ook iets anders). Verder zijn de meeste bezienswaardigheden verspreid buiten de stad, dus ik heb met wat anderen weer eens een dagtour gedaan die ons langs oude ruines van nog een paar steden op de Zijderoute bracht, oude ingenieuze watertransport-tunnels (zelfde systeem als in Iran, dus ik kon nog uitleg geven hoe het werkte haha), oude graven, nog meer valleien met druivenstruiken, etc. En de groep bleek erg leuk te zijn, dus dat was gezellig, later nog lekker op een terras gezeten.
Van Turpan naar Dunhuang, slechts 12 uur. Dunhuang is eveneens een belangrijk knooppunt op de Zijderoute geweest en ligt (ook als oase) zo'n beetje tussen de Taklamakan en de Gobi-woestijn in. Erg spectaculaire, flink hoge zandduinen vlak buiten de stad waar de oase ophoudt en waar ik nog helemaal opgeklommen ben, maar het bekendste hier zijn wel de Mogao-grotten met erg goed bewaard gebleven Boeddhistische beelden en fresco's.
En toen dus eigenlijk pas het 'echte China' in: in 28 uur (dat was de langste tot nu toe) naar Xi'an, natuurlijk beroemd om het terracottaleger van de eerste keizer Qin Shi Huang. En dat was erg indrukwekkend. Ook na 4 en een halve maand reizen en veel dingen zien, was het echt even een 'wow-moment' om die enorme hal binnen te stappen en dat hele opgegraven leger daar zo te zien staan, prachtig, wat een vondst!
Verder is Xi'an zelf ook een leuke stad waar nog veel meer dingen te zien zijn, zoals de oude, nog intacte stadsmuren met wachttorens, een originele Bell en Drum Tower, allemaal uit de Ming-dynastie met van die kenmerkende Chinese architectuur met opstaande daken met dakpannen, en mooie Boeddhistische pagoda's iets buiten de muren. En ja, zoals gezegd: hier begint dus pas het echte China eigenlijk. Het Westen van China is echt anders. Er is nog wel een redelijke moslimwijk hier, maar de muezzin, die me in de ruim 4 maanden die ik nu door islamitisch gebied heb gereisd, altijd 5x (of 3x in Iran) per dag herinnerde aan het feit dat het weer tijd is voor het gebed, is eigenlijk sinds ik China binnengekomen ben al niet meer door de hele stad hoorbaar (alleen lokaal bij de moskee) en hier in Xi'an verdwijnt ook de moskee langzaam in een minderhedenwijk en nemen de Han-Chinezen de cultuur echt over.
Het is er ook echt druk, qua mensen en verkeer. Al die Chinezen moeten ook ergens wonen natuurlijk (hier wonen er 6,5 miljoen ongeveer). Bovendien was ik natuurlijk ineens verzeild geraakt in een van de meest toeristische steden van China! Zeker bij het terracotta-leger ziet het zwart van de (meest binnenlandse, maar ook redelijk wat Westerse) toeristen. Sinds Istanbul heb ik niet meer zoveel toeristen gezien!
De Chinezen zelf zijn ook natuurlijk weer anders dan de mensen van de landen hiervoor. Na de overweldigende gastvrijheid en vriendelijkheid in de moslimlanden, is het hier even wennen aan de harde zakelijkheid van de Chinezen. De meesten negeren je gewoon, doen hun eigen ding, lijken hard te werken, lachen vrij weinig en zullen je niet snel uitnodigen om eens even lekker rustig thee te drinken langs de kant van de straat. Je krijgt dus ook moeilijk contact met de locals, maar dat komt natuurlijk ook omdat vrijwel niemand Engels spreekt en ik geen Chinees (in Xi'an en Beijing zijn er soms wat studenten Engels die wel naar je toe komen). Het is dus zaak om in de hostels of toeristische cafeetjes waar meestal wel iemand een klein beetje Engels spreekt inlichtingen in te winnen, briefjes te vragen met Chinese tekens erop en verder maar met gebaren proberen te bereiken wat je wilt en dat lukt redelijk. Een glimlach en een ni hao doet - zoals meestal - ook vaak wonderen.
Blijft dat mensen je vaak niet begrijpen en dat is soms wel frusterend, d.w.z. je kunt er niet iedere dag even goed tegen als de andere. En als je dan bijv. de ober met wanhoop en boosheid in je stem voor de zoveelste keer vraagt om het gerecht dat je ziet aan te wijzen op de menukaart en hij snapt het gewoonweg niet, terwijl het zo'n eenvoudige vraag lijkt, dan krijg je dus ineens een andere ober, want tja dan was je zo tegen die ander 'uitgevallen' dat die waarschijnlijk gezichtsverlies heeft geleden... hmm, even aan denken de volgende keer denk je dan. Maar goed, het vereist dus zoals wel eerder weer vaak veel geduld en een goed humeur.
Oja, als ik het toch over de Chinezen heb: verder valt het spugen e.d. mee. Er wordt wel gespuugd (en geslurpt en alles), maar lang niet zo erg als ik gedacht had, en bovendien was ik al wel wat gewend uit Pakistan :) Wel ranzig is dat veel mannen om verkoeling te zoeken hun t-shirts ophijsen tot iets onder hun oksels en dat ziet er echt niet uit! Maar er schijnt een grote heropvoedingscampagne bezig te zijn: overal staan niet-roken-borden (zelfs buiten, in de buurt van parken of bezienswaardigheden!) en spugen mag ook eigenlijk niet meer, en iemand vertelde me dat als je er zo met opgetrokken t-shirt bijloopt je ook de kans loopt op de foto gezet te worden en dat die dan ergens opgehangen wordt! En het ergste voor een Chinees lijkt toch wel te zijn om ten eerste dus gezichtsverlies te lijden, maar ten tweede als individu beschouwd te worden i.p.v. als onderdeel van de massa.
De wc's vallen me ook mee. Daar had ik ook vantevoren zulke verschrikkelijke verhalen over gehoord. In de treinen is het best redelijk, niet veel slechter dan wat je in een trein gewend bent; in een paar tempels is het zelfs brandschoon met zit-toilet; in andere gelegenheden zit er inderdaad soms geen deur voor het gat in de grond, maar eigenlijk meestal wel tegenwoordig, en ja soms kom je dan inderdaad wel een slechte tegen. Ik hoefde ineens niet zonodig meer toen ik bij een hok kwam met een gedeelde geul met schotten, beetje zoals ik van vroeger ken uit een koeienstal (huh?! ja, boerenfamilie!), waar dan om de zoveel tijd water doorheen spoelt om alles weg te spoelen. Gegeven het feit dat er al iemand anders tussen de schotten zat en het water net begon te spoelen, hield ik het nog wel even op... brr. Wel anders in heel China is weer dat er hier geen kraantjes laag bij de grond zijn met een slangetje of emmer en beker... moet je ineens weer aan wc-papier denken de hele tijd, terwijl ik net redelijk gewend was geraakt aan de linkerhand-methode in de maanden hiervoor!
Goed, verder reizend ben ik van Xi'an toen richting Beijing gegaan, nog met een tussenstop in Pingyao. 't Zou me verbazen als iemand het kent, maar het is een heel klein stadje (UNESCO-erfgoed) met nog alle originele stadsmuren en een heel stadscentrum vol oude huizen en tempels in traditionele Ming- en Qing-stijl en als zodanig erg populair in de Lonely Planet. Het is ook erg apart, het heeft nog steeds wel de authentieke uitstraling, hoewel er naar ik hoorde veel herbouwd is (moet ook wel, het is allemaal hout en als de staat je vroeger toch een nieuw huis gaf als het oude 'op' is, doe je natuurlijk niks aan onderhoud en dan komt de Culturele Revolutie er ook nog een keer overheen). Maar het is wel heeeel erg toeristisch, ik heb er de meeste Nederlanders tot nu toe gezien.
En toen dus Beijing, de 'noordelijke hoofdstad', het kloppende hart van China (eigenlijk nog maar vrij kort (sinds de 14e eeuw) voor een land met een paar duizend jaar geschiedenis). Ja en hier is natuurlijk zoveel te zien dat ik hier zeker wel een week blijf. Inmiddels de Verboden Stad en de Temple of Heaven gezien, lekker een dag door de 'hutongs' rondgelopen, waar ik in de reacties al op gewezen was: dat zijn de oude wijken met ommuurde binnenplaatsen in een wirwar van nauwe straatjes waar een deel van de bevolking nog steeds woont tot er weer een nieuwe achtbaansweg aangelegd moet worden en de mensen twee dagen de tijd hebben om hun spullen te pakken (zonder democratie kun je in ieder geval snel aanpakken). Verder Tiananmen Square natuurlijk, echt enorm groot, met Mao nog altijd uitkijkend vanaf de poort die naar de Verboden Stad leidt.
En vandaag een dagtocht gemaakt naar de Chinese Muur, echt erg gaaf. Een flink stuk (10km) over de muur ge'hiked', zo'n 4 uur over gedaan, op een wat minder toeristisch stuk op 3 uur rijden van Beijing, dus het was heerlijk rustig rondlopen in plaats van dringen tussen de Chinezen. Het is echt onvoorstelbaar hoe ze dat allemaal hebben kunnen bouwen, en sowieso dat je een muur van die afmetingen neerzet als verdediging.
Inmiddels is het hier na twaalven geworden en ben ik dus officieel jarig! Ik ga morgenavond uit eten met een meisje en een vriend van haar, die ik in Turpan in die groep heb ontmoet en die daar op vakantie waren (zij woont als expat in Beijing). Dus in ieder geval iets leuks te doen morgen!
Groeten maar weer!
Arnoud.
En dat allemaal per trein! Eindelijk een keer een land waar een uitstekend spoornet is en dat is echt zoooveel beter dan een bus! In Iran al een paar keer met de trein gereisd als het kon, maar daar gaan alle treinen via Teheran, dus dat is erg onhandig. In China daarentegen gaan werkelijk door het hele land treinen. En ze zijn nog comfortabel ook, hoe lang het soms ook duurt. In hard-sleeper (wat neerkomt op 2e klasse; over verschillende klasses wordt hier nog altijd niet gesproken...) heb je een couchette met 6 bedden die direct zonder deur in het gangpad uitkomt, waar ook wat opklapbare zitplaatsen zijn en waar ook altijd veel mensen zitten te praten, eten, etc. Maar met de mogelijkheid om soms wat rond te lopen, uit het raam te kijken, een restauratiewagen met goed Chinees eten, bier dat in China altijd in 'flesjes' van 630ml komt (!), en 's nachts dus de mogelijkheid om lekker te kunnen liggen (en zelfs te kunnen slapen) is het eigenlijk prima uit te houden.
In totaal heb ik als ik het zo optel zo'n 87 uur in de trein gezeten. De eerste 23 uur van Kashgar naar Urumqi. Spectaculair uitzicht over de Taklamakan-woestijn, een van de grootste zandwoestijnen ter wereld en dat klopte wel, want naast een paar oases onderweg, was het uitzicht 23 uur later nog steeds hetzelfde. 23 uur later zit je dan ook nog steeds in dezelfde provincie... niet te geloven.
Urumqi is niet bijzonder, maar dichtbij Turpan en het was de eerste moderne Chinese stad met veel hoogbouw, dus toch even bekijken. Hier ook meteen veel meer Han-Chinezen, echt heel anders dan Kashgar. Ik heb er nog wel 2 dagen rondgelopen, maar dat was met name omdat ik allerlei dingen moest doen als geld regelen, wassen, foto's op cd branden, etc., al dat soort 'aardse zaken' die ook zo nu en dan moeten gebeuren :)
Van Urumqi dus naar Turpan, vroeger een belangrijk punt op de oude Zijderoute, dat voor de verandering na het hooggebergte in Pakistan weer eens ruim (80m) onder zeeniveau ligt en daarom ook het heetste punt van China schijnt te zijn. De hitte viel nu echter best mee en de zee is hier ook heel ver weg: Urumqi is de stad die het verst verwijderd is van een oceaan. Turpan is wel een leuk stadje, weer veel meer Uyghurs dan in Urumqi en verder erg relaxed en laid-back met wijngaarden en overal grote druivenstruiken (de lokale wijn is overigens bocht heb ik ervaren, maar Chinezen schijnen ook een iets andere wijnsmaak te hebben, dus het proces van wijn maken is ook iets anders). Verder zijn de meeste bezienswaardigheden verspreid buiten de stad, dus ik heb met wat anderen weer eens een dagtour gedaan die ons langs oude ruines van nog een paar steden op de Zijderoute bracht, oude ingenieuze watertransport-tunnels (zelfde systeem als in Iran, dus ik kon nog uitleg geven hoe het werkte haha), oude graven, nog meer valleien met druivenstruiken, etc. En de groep bleek erg leuk te zijn, dus dat was gezellig, later nog lekker op een terras gezeten.
Van Turpan naar Dunhuang, slechts 12 uur. Dunhuang is eveneens een belangrijk knooppunt op de Zijderoute geweest en ligt (ook als oase) zo'n beetje tussen de Taklamakan en de Gobi-woestijn in. Erg spectaculaire, flink hoge zandduinen vlak buiten de stad waar de oase ophoudt en waar ik nog helemaal opgeklommen ben, maar het bekendste hier zijn wel de Mogao-grotten met erg goed bewaard gebleven Boeddhistische beelden en fresco's.
En toen dus eigenlijk pas het 'echte China' in: in 28 uur (dat was de langste tot nu toe) naar Xi'an, natuurlijk beroemd om het terracottaleger van de eerste keizer Qin Shi Huang. En dat was erg indrukwekkend. Ook na 4 en een halve maand reizen en veel dingen zien, was het echt even een 'wow-moment' om die enorme hal binnen te stappen en dat hele opgegraven leger daar zo te zien staan, prachtig, wat een vondst!
Verder is Xi'an zelf ook een leuke stad waar nog veel meer dingen te zien zijn, zoals de oude, nog intacte stadsmuren met wachttorens, een originele Bell en Drum Tower, allemaal uit de Ming-dynastie met van die kenmerkende Chinese architectuur met opstaande daken met dakpannen, en mooie Boeddhistische pagoda's iets buiten de muren. En ja, zoals gezegd: hier begint dus pas het echte China eigenlijk. Het Westen van China is echt anders. Er is nog wel een redelijke moslimwijk hier, maar de muezzin, die me in de ruim 4 maanden die ik nu door islamitisch gebied heb gereisd, altijd 5x (of 3x in Iran) per dag herinnerde aan het feit dat het weer tijd is voor het gebed, is eigenlijk sinds ik China binnengekomen ben al niet meer door de hele stad hoorbaar (alleen lokaal bij de moskee) en hier in Xi'an verdwijnt ook de moskee langzaam in een minderhedenwijk en nemen de Han-Chinezen de cultuur echt over.
Het is er ook echt druk, qua mensen en verkeer. Al die Chinezen moeten ook ergens wonen natuurlijk (hier wonen er 6,5 miljoen ongeveer). Bovendien was ik natuurlijk ineens verzeild geraakt in een van de meest toeristische steden van China! Zeker bij het terracotta-leger ziet het zwart van de (meest binnenlandse, maar ook redelijk wat Westerse) toeristen. Sinds Istanbul heb ik niet meer zoveel toeristen gezien!
De Chinezen zelf zijn ook natuurlijk weer anders dan de mensen van de landen hiervoor. Na de overweldigende gastvrijheid en vriendelijkheid in de moslimlanden, is het hier even wennen aan de harde zakelijkheid van de Chinezen. De meesten negeren je gewoon, doen hun eigen ding, lijken hard te werken, lachen vrij weinig en zullen je niet snel uitnodigen om eens even lekker rustig thee te drinken langs de kant van de straat. Je krijgt dus ook moeilijk contact met de locals, maar dat komt natuurlijk ook omdat vrijwel niemand Engels spreekt en ik geen Chinees (in Xi'an en Beijing zijn er soms wat studenten Engels die wel naar je toe komen). Het is dus zaak om in de hostels of toeristische cafeetjes waar meestal wel iemand een klein beetje Engels spreekt inlichtingen in te winnen, briefjes te vragen met Chinese tekens erop en verder maar met gebaren proberen te bereiken wat je wilt en dat lukt redelijk. Een glimlach en een ni hao doet - zoals meestal - ook vaak wonderen.
Blijft dat mensen je vaak niet begrijpen en dat is soms wel frusterend, d.w.z. je kunt er niet iedere dag even goed tegen als de andere. En als je dan bijv. de ober met wanhoop en boosheid in je stem voor de zoveelste keer vraagt om het gerecht dat je ziet aan te wijzen op de menukaart en hij snapt het gewoonweg niet, terwijl het zo'n eenvoudige vraag lijkt, dan krijg je dus ineens een andere ober, want tja dan was je zo tegen die ander 'uitgevallen' dat die waarschijnlijk gezichtsverlies heeft geleden... hmm, even aan denken de volgende keer denk je dan. Maar goed, het vereist dus zoals wel eerder weer vaak veel geduld en een goed humeur.
Oja, als ik het toch over de Chinezen heb: verder valt het spugen e.d. mee. Er wordt wel gespuugd (en geslurpt en alles), maar lang niet zo erg als ik gedacht had, en bovendien was ik al wel wat gewend uit Pakistan :) Wel ranzig is dat veel mannen om verkoeling te zoeken hun t-shirts ophijsen tot iets onder hun oksels en dat ziet er echt niet uit! Maar er schijnt een grote heropvoedingscampagne bezig te zijn: overal staan niet-roken-borden (zelfs buiten, in de buurt van parken of bezienswaardigheden!) en spugen mag ook eigenlijk niet meer, en iemand vertelde me dat als je er zo met opgetrokken t-shirt bijloopt je ook de kans loopt op de foto gezet te worden en dat die dan ergens opgehangen wordt! En het ergste voor een Chinees lijkt toch wel te zijn om ten eerste dus gezichtsverlies te lijden, maar ten tweede als individu beschouwd te worden i.p.v. als onderdeel van de massa.
De wc's vallen me ook mee. Daar had ik ook vantevoren zulke verschrikkelijke verhalen over gehoord. In de treinen is het best redelijk, niet veel slechter dan wat je in een trein gewend bent; in een paar tempels is het zelfs brandschoon met zit-toilet; in andere gelegenheden zit er inderdaad soms geen deur voor het gat in de grond, maar eigenlijk meestal wel tegenwoordig, en ja soms kom je dan inderdaad wel een slechte tegen. Ik hoefde ineens niet zonodig meer toen ik bij een hok kwam met een gedeelde geul met schotten, beetje zoals ik van vroeger ken uit een koeienstal (huh?! ja, boerenfamilie!), waar dan om de zoveel tijd water doorheen spoelt om alles weg te spoelen. Gegeven het feit dat er al iemand anders tussen de schotten zat en het water net begon te spoelen, hield ik het nog wel even op... brr. Wel anders in heel China is weer dat er hier geen kraantjes laag bij de grond zijn met een slangetje of emmer en beker... moet je ineens weer aan wc-papier denken de hele tijd, terwijl ik net redelijk gewend was geraakt aan de linkerhand-methode in de maanden hiervoor!
Goed, verder reizend ben ik van Xi'an toen richting Beijing gegaan, nog met een tussenstop in Pingyao. 't Zou me verbazen als iemand het kent, maar het is een heel klein stadje (UNESCO-erfgoed) met nog alle originele stadsmuren en een heel stadscentrum vol oude huizen en tempels in traditionele Ming- en Qing-stijl en als zodanig erg populair in de Lonely Planet. Het is ook erg apart, het heeft nog steeds wel de authentieke uitstraling, hoewel er naar ik hoorde veel herbouwd is (moet ook wel, het is allemaal hout en als de staat je vroeger toch een nieuw huis gaf als het oude 'op' is, doe je natuurlijk niks aan onderhoud en dan komt de Culturele Revolutie er ook nog een keer overheen). Maar het is wel heeeel erg toeristisch, ik heb er de meeste Nederlanders tot nu toe gezien.
En toen dus Beijing, de 'noordelijke hoofdstad', het kloppende hart van China (eigenlijk nog maar vrij kort (sinds de 14e eeuw) voor een land met een paar duizend jaar geschiedenis). Ja en hier is natuurlijk zoveel te zien dat ik hier zeker wel een week blijf. Inmiddels de Verboden Stad en de Temple of Heaven gezien, lekker een dag door de 'hutongs' rondgelopen, waar ik in de reacties al op gewezen was: dat zijn de oude wijken met ommuurde binnenplaatsen in een wirwar van nauwe straatjes waar een deel van de bevolking nog steeds woont tot er weer een nieuwe achtbaansweg aangelegd moet worden en de mensen twee dagen de tijd hebben om hun spullen te pakken (zonder democratie kun je in ieder geval snel aanpakken). Verder Tiananmen Square natuurlijk, echt enorm groot, met Mao nog altijd uitkijkend vanaf de poort die naar de Verboden Stad leidt.
En vandaag een dagtocht gemaakt naar de Chinese Muur, echt erg gaaf. Een flink stuk (10km) over de muur ge'hiked', zo'n 4 uur over gedaan, op een wat minder toeristisch stuk op 3 uur rijden van Beijing, dus het was heerlijk rustig rondlopen in plaats van dringen tussen de Chinezen. Het is echt onvoorstelbaar hoe ze dat allemaal hebben kunnen bouwen, en sowieso dat je een muur van die afmetingen neerzet als verdediging.
Inmiddels is het hier na twaalven geworden en ben ik dus officieel jarig! Ik ga morgenavond uit eten met een meisje en een vriend van haar, die ik in Turpan in die groep heb ontmoet en die daar op vakantie waren (zij woont als expat in Beijing). Dus in ieder geval iets leuks te doen morgen!
Groeten maar weer!
Arnoud.
-
02 Augustus 2005 - 16:58
Albert Henzen:
First post!
Wat een mooi verhaal weer, Arnoud. Ben je nog iets tegen gekomen over mijn grote held Sun Tzu?
Groeten en alles, -
02 Augustus 2005 - 17:04
Hesje:
Gefeliciteerd!
Fijne verjaardag en wacht maar tot je in Tibet bent, daar word je weer veel uitgenodigd op de yakboterthee! ;-)
Hesje -
02 Augustus 2005 - 17:47
Miranda:
wie weet even snel arnouds yahoo adres voor mij? ik zit met webmail en weet het niet uit mn hoofd. -
02 Augustus 2005 - 17:50
Miranda:
wie weet even snel arnouds yahoo adres voor mij? ik zit met webmail en weet het niet uit mn hoofd. -
02 Augustus 2005 - 18:08
LANG ZAL HIJ LEVEN:
Lieve Arnoud, lang zal hij leven, lang zal hij leven, lang zal hij leven in de glooorriiiaaaa, in de glooorriiiiaaa, in de glooorriiiAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHH!!! Hieperdepiep HOERAAAAAAAA!!! Een dikke verjaardagskus van je zus!!!! VAN HARTE GEFELICITEERD!!! -
02 Augustus 2005 - 18:17
Amanda:
Miranda, het is arzwemmer@yahoo.com. -
02 Augustus 2005 - 18:51
Miranda:
Dank je wel Amanda, en gefeliciteerd met je broer. Paps en mams: ook van harte gefeliciteerd met jullie zoon en mijn beste vriendje
;-) -
02 Augustus 2005 - 18:52
Erna:
Lieve Arnoud,
Heel hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag. Wij zullen morgenavond een glas wijn op je gezondheid drinken. Maak er een leuke dag van en vier je verjaardag maar op chinese wijze. Gan bei!
Een dikke verjaardagskus van ons beiden,
papa en mama -
02 Augustus 2005 - 22:27
Esther:
GEFELICITEEEEEEEERDDD ;-)
Ik ben benieuwd naar hoe ze verjaardagen vieren in China...duizendklappppperrrrrrssssssss! -
03 Augustus 2005 - 06:55
Intwin:
Er stond ons al zoiets bij....jij en Inti op dezelfde dag jarig!
Van harte en lekker aan het Chinese bier!! -
03 Augustus 2005 - 07:01
Cordula:
Wauwie wat een mooie verhalen weer. Geweldig ook dat je het toch maar elke keer weer voor ons opschrijft! Gefeliciteerd met je verjaardag! -
03 Augustus 2005 - 07:40
Remi:
Zwemmers, van harte en namens heel Avinity bedankt voor het kadootje uit Pakistan. -
03 Augustus 2005 - 07:52
Jeroen:
Gefeliciteerd Arnoud! -
03 Augustus 2005 - 08:05
Eels:
Hoi Arnoud,
Ook van die rare brabantse vrouw uit Veldhoven heel erg van harte gefeliciteerd met je .. (?) verjaardag!!!! Ik denk dat vandaag er vw. het tijdverschil al bijna opzit dus ik hoop dat je een leuke dag hebt gehad en dat ook de avond nog errug gezellig mag worden!!! Heel veel groetjes van Ilse
PS. 't is genieten van je verhalen!!!!! -
03 Augustus 2005 - 09:17
Lisette:
Arnoud, van harte efeliciteerd met je verjaardag! Leuke verhalen! -
03 Augustus 2005 - 11:06
Eline:
Hey Arnoud, van HARTE GEFELICITEERD!!! Ik weet niet of je volgens de Chinese tijd nog steeds jarig bent maar in Nederland in ieder geval wel! Hoop dat je een hele fijne dag/avond hebt (gehad)met een paar lekkere chinese biertjes! Erg leuk om al je verhalen te lezen, wat een indrukken allemaal zeg! Hele goede reis verder! Groetjes Eline -
03 Augustus 2005 - 11:30
Monique:
Hai jarige job! Van harte gefeliciteerd met je verjaardag en volgens mij ben je nu ook in China nog jarig (hier is het 13.30 uur). Prachtig verhaal en een heel avontuurlijke reis tot nu toe, ik bewonder je wel hoor! Nog een heerlijke tijd, veel liefs, Monique -
03 Augustus 2005 - 16:07
Heidi,ronald, Rosalie En Nena:
Lieve arnoud, gefeliciflapsteerd en we wilden je even zeggen dat we aan je denken op je verjaardag. We zijn op vakantie met mijn familie in Toscane, lekker eten , drinkent (ja inmiddels weer voor heidi ;) en genieten van het mooie weer. Hebben hier een mooi plekje met uitzicht op de bergen. Prachtig! Het smullen van je reis7treinverhalen, en hoop snel weer iets van je te horen. Je krijgt nog een mooie foto van de dames , ik zitt hier alleen in een internet cafe en kan de mooie fote niet uploaden. Dikke zoen van heidi en ronald Mijn moeder zit hier buiten en van haar krijg je ook de felicitaties. Daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag -
03 Augustus 2005 - 16:58
Michiel:
Gefeliciflapstaart en bedankt voor de gedroogde vruchtsels! We hebben er vandaag lekker een paar opgesmikkeld ter ere van je verjaardag (en omdat er zo'n bijzonder smaakje aan zit natuurlijk :).
Groetjes,
Rita, Michiel & Kids -
03 Augustus 2005 - 17:11
Rita:
He Arnoud,
Gefeliciteerd met je verjaardag en ik hoop dat je een te gekke dag zult hebben.
Man, wat kan jij mooie verhalen schrijven, elke keer als ik het lees, dan kan ik mij goed voorstellen wat jij zoal ziet en mee maakt. Ik heb mijn broer al ingelicht dat je straks naar Nepal gaat. Hij vertrekt begin november en als jij ook die kant uit gaat dan moet je mij mailen en ik breng jullie dan bijelkaar!
Veel liefs, Rita -
03 Augustus 2005 - 21:17
Wendy En Menzo:
Hoi Arnoud,
Vanuit Utrecht en Helsinki ook van harte gefeliciteeeeerd met je verjaardag!!! Nog net op tijd, alleen bij jou is de dag al om en bij Menzo ook!? Dikke verjaardagsknuffel Wendy en Menzo -
03 Augustus 2005 - 21:43
Nel En Winny:
allereerst van harte gefeliciteerd met je verjaardag arnoud!
we lezen met veel interesse en ook veel plezier je berichten en je foto´s geven een prachtig beeld van je grote reis. we wensen je nog vele spannende momenten, interessante ontmoetingen en vooral een goede gezondheid!
we kijken uit naar je volgende bericht.
hartelijke groeten vanuit portugal. -
04 Augustus 2005 - 03:08
Arnoud:
Wow, bedankt allemaal voor de vele felicitaties!!! Echt heel leuk en hartverwarmend om hier in het verre Oosten zoveel uit Nederland, (en Italie, Finland, Portugal etc.) te horen!! Er zijn nog meer mensen die m'n site lezen dan ik had gedacht!
Ik heb een heerlijke dag gehad gisteren. 's Ochtends regende het hier, dus ben ik eerst lekker lui gaan ontbijten en koffiedrinken met een boek erbij in een klein cafeetje om de hoek, 's middags werd het mooier weer en ben ik naar een apart en wat minder bekend kunstdistrictje in Beijing geweest en daar rondgelopen. En 's avonds dus uit eten met die twee waar ik over vertelde in een heel leuk en goed Chinees restaurant en daarna nog wat gaan drinken in een hippe bar. Was erg gezellig. En ze hadden nog een verjaardagstaart voor me meegenomen ook, dus ik heb ook nog taart gegeten! :) -
04 Augustus 2005 - 19:37
Salsero Sin Dinero:
Hombrito, cumpleanos feliz! Heb dagenlang verstoken van de buitenwereld geleefd en kan je dus nu pas de virtuele hand reiken.
Mooie verhalen ook weer, moeten als je straks weer thuis bent maar eens een 'buurtborreltje' met foto's organiseren! :-)
Fijne reis verder en groeten uit Jemen,
Jacques -
04 Augustus 2005 - 21:55
Lida & Arnold:
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag(+ 1 dag)die je op een wel heel unieke manier hebt gevierd! Dat je die verjaardag (+ 1 dag) na zo'n reis in (denken wij) bijzonder gezonde toestand hebt kunnen vieren is al een prestatie op zich. We raken steeds meer geimponeerd door jouw verhalen. Het moet toch af en toe erg afzien zijn in de trein, maar je schrijft er op zo'n manier over dat we het liefst meteen ook die trein willen pakken! We wensen je heel veel mooie ervaringen in dit nieuwe levensjaar!! Hartelijke Groet van ons beiden. -
05 Augustus 2005 - 09:47
Els Jacobi:
Ik heb vandaag weer eens je reisververhaal gelezen, heel undrukwekkend, hartelijke groeten uit Sassenheim, -
06 Augustus 2005 - 11:21
Anne:
Wow, jij tuft maar rustig door daar! Wat een moooie vehalen weer! Ben nu in Singapore en opweg naar huis! Mijn avontuur is voorbij en het is weer tijd voor de aardse zaken thuis! En natuurlijk voor salsadansen! Pas maar op want ik dans je eruit tegen de tijd dat jij terug bent :-) liefs! -
18 Augustus 2005 - 17:31
Jet:
WOW Arnoud, wat een prachtige foto's en schitterende reisverhalen. Ziet er echt bijzonder indrukwekkend uit allemaal. Hartelijke groet, uit een eindelijk (2 dagen) wat zomers Nederland.
Hoop dat je nog lang kunt genieten van je reis.
Jet -
29 Augustus 2005 - 11:16
Fam. Roemers:
Dag Arnoud, eerst gefeliciteerd met de 60ste verjaardag van je vader.We zijn gisteren bij jullie thuis geweest, je moeder en zuster hadden een geweldig buffet gemaakt en het was eindelijk mooi weer, dus we konden in de tuin zitten. Het was een gezellig feest, je ziet weer eens iedereen.Het weer is in augustus werkelijk vreselijk geweest, bakken met regen wind en kou, maar ineens is het omgeslagen en we hebben nu zomer.Overigens hebben wij daar geen last van gehad want wij hadden prachtig weer in Frankrijk de hele maand. Ons tuinhuis is klaar, het is meer een chalet geworden, denk er de bloembakken met geraniums bij en we kunnen jodelen !!! De baggerwerken van Dick hebben vruchten afgeworpen, het stuk grond is droog.Ik kan het nu gaan inrichten met BBQ en fontein met kitcherige lichtjes.Na alle design is dat best leuk en het oogt zowaar nog gezellig ook in de avond.Arnoud, doe voorzichtig tot de volgende brief!Françoise.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
