Metropolen, wijsgeren en rijstvelden

Hallo!

Allereerst nogmaals bedankt voor de overweldigende felicitaties hier op de site en ook in prive e-mail, echt heel leuk! Ik kon een paar dagen lang blijven checken op nieuwe reacties haha. Inmiddels zijn zus en vader ook al weer verjaard (augustus is altijd een drukke maand in de familie) en zelfs respectievelijk 30 en 60 geworden, mijlpalen waar ik helaas niet bij kon zijn, wat ik toch ook wel jammer vond, maar m'n telefonische felicitaties (de eerste keer 'live' contact na 5 maanden) werden zeer gewaardeerd.

Verder is de tijd hier heel snel gegaan eigenlijk; er is alweer een maand voorbij sinds de vorige update. China is gewoon zo groot dat je zelfs als je toch vrij snel doorreist omdat je nou eenmaal zoveel wilt zien, je toch al gauw een paar weken bezig bent.

Na m'n verjaardag ben ik eerst nog een paar dagen in Beijing blijven hangen, niet zo veel gedaan. Om de sights van Beijing een beetje goed te kunnen zien, heb je denk ik echt 5 volle dagen nodig en ik ben er uiteindelijk 10 dagen geweest. Rustig aan gedaan dus en ook soms lekker wat niks gedaan en rustig in een cafeetje in de 'hutong' een boek zitten lezen. Gek genoeg overal wireless internet trouwens in de westerse cafeetjes daar die daar zo rond zo'n backpackers-hostel als paddestoelen uit de grond springen en die goed zijn als je zoals ik nog altijd moeilijk aan het Chinese ontbijt (altijd warm eten!) kunt wennen. Het is wel erg apart om zo in zo'n oude Chinese hutong, tussen de noodles slurpende, bier drinkende, hard pratende, kaartende of schaakspelende Chinezen met ontblote bovenlijven vanwege de hitte, ineens weer geconfronteerd te worden met wat je de afgelopen 10 jaar hebt gedaan.

Ik had overigens geluk in Beijing, want ik had een behoorlijk aantal mooie dagen met blauwe lucht en dat schijnt nog wel zeldzaam te zijn in de zomer. Vaak is het er zoals het weer dat ik in Xi'an had: een grijze lucht vol smog; het is flink heet en je voelt de zon branden, maar je ziet geen zon, alleen een lichte schijf in de lucht waar je recht in kunt kijken en warvan je soms laat in de middag niet zeker weet of het nou de zon of de maan is.

Vanaf Beijing naar Qufu gegaan, de geboorteplaats van de bekende Chinese wijsgeer Confucius. Waarom we in het westen mensen (en plaatsen net zo goed) altijd anders willen noemen dan de locals, is me een raadsel: geen Chinees begrijpt je als je het over Confucius hebt, zucht... vertwijfeld: 'ja ik bedoel jullie belangrijkste filosoof, die waar jullie hele cultuur en levenswijze al zo'n 2500 jaar op gebaseerd is...' maar ja daarnaast verstaat nog steeds niemand Engels dus natuurlijk geen idee waar ik het over heb.

Ik was natuurlijk weer met de trein gegaan (er zijn weer flink wat uren treinreis bijgekomen inmiddels) en ik stapte weliswaar vrij laat de trein uit, maar het leek toch echt alsof ik de enige was die hier rond 7 uur 's ochtends het perron opstapte. Er waren dan ook erg weinig toeristen in Qufu, wat Chinese, maar geen westerse, maar ik wilde toch wel even de oorsprong van het confucianisme ervaren. Hier staat nog steeds de grootste tempel van Confucius, het huis van de steen- en invloedrijke familie Kong (duidelijk goeie guanxi (connecties) met de keizer; de tempel heeft nl. gele dakpannen, alleen de kleur van de keizer normaal gesproken) en een begraafplaats van meer dan 200 ha, waar de hele familie begraven ligt. Verder zijn er in China eigenlijk veel meer boeddhistische en taoistische tempels dan Confucius-tempels merk ik, maar goed, confucianisme is dan ook meer een levenswijze, misschien geen tempels nodig. Dat dacht ik overigens ook van taoisme, maar daar blijkt een heel pantheon van (lokale) goden in te bestaan!

Vervolgens kwam ik net na tyfoon Matsa (niks van gemerkt) in het enorme, grote, kloppende economische hart van de 'ontwakende reus': Shanghai. Geweldig! Hier bruist het ook wel echt: de drukke stad met zo'n 20 miljoen mensen (hoewel ik Beijing eigenlijk als groter ervoer; het centrum van Shanghai is denk ik kleiner), de haven, de inmiddels echt indrukwekkend te noemen skyline aan de overkant van de historische Bund met z'n bank- en handelsgebouwen die je doen herinneren aan het feit dat Shanghai natuurlijk vroeger ook al zo'n enorm handelscentrum was, kortom: de grote economische boom van het grote China is hier met name voelbaar. En natuurlijk moet Shanghai zo snel mogelijk Hong Kong gaan overtreffen qua economisch centrum en dat gaat ook wel gebeuren. Aan Hong Kong kleven te veel Britse invloeden; ze willen even laten zien dat ze het ook zelf kunnen. Ik was hier in een wat beter hotel vlakbij de Bund gaan zitten, dus dat was prachtig. Nog een uitstekende vis gegeten (de zee is weer in de buurt) met goeie wijn op een dakterras aan de Bund, helemaal goed! Verder zijn er niet zo heel veel 'sights' in Shanghai, dus als toerist heb je het daarna in een paar dagen ook wel gezien.

Wel vanuit Shanghai nog een dagtripje naar Suzhou gemaakt, 45 minuten met de trein. Als je zo'n stuk van de Zijderoute gevolgd hebt, moet je toch ook even zien waar al die zijde vandaan kwam. En dat was met name uit Suzhou, wat nog steeds een leuk stadje is met veel grachten (hoewel steeds moderner, d.w.z. een straatbeeld met betonnen blokken en je dus de leuke plekken wel op moet zoeken). Ik heb daar een fiets gehuurd (!!) en ben een halve dag gewoon wat rond gaan fietsen over de grachten en een paar van de beroemde tuinen en het Silk Museum bezocht.

Toen verder door naar het zuiden, weer 28 uur met de trein, nu naar Guilin en omstreken. Deze regio staat bekend om z'n prachtige landschappen met karst-heuvels, limestone hills, hoe moet je het noemen. Het is in ieder geval een volledig groen landschap gekenmerkt door veel ineens tot een paar honderd meter oprijzende smalle steile heuvels, die ook volledig donkergroen begroeid zijn. Hier lopen dan ook nog eens een paar idyllische rivieren doorheen. Guilin is hier de grootste plaats en ook de plek waar alle Chinese toeristen verblijven, maar de meeste westerse toeristen gaan naar Yangshuo, dat meer echt tussen deze heuvels ligt. Na een dag Guilin verkennen, wat ik nog best een leuke stad vond eigenlijk, ben ik ook naar Yangshuo gegaan.

De omgeving was inderdaad echt schitterend. Ik ben een dag 2 uur met een kleine boot over de Li-rivier gevaren door dit bizarre heuvellandschap, zo van het ene kleine dorpje naar het andere kleine dorpje, en een andere dag een fiets gehuurd (alweer!!) en de hele dag door het platteland net buiten de stad gaan fietsen. Voor degenen die niet weten hoe vaak ik normaal gesproken fiets: ik heb dus inmiddels al ruim meer gefietst dan de afgelopen 7 jaar!

Maar het was prachtig. Op een gegeven moment toen ik de alom aanwezige locals langs de rivier probeerde te ontwijken die je steeds een bamboeboottocht wilden aansmeren, kwam ik een andere local tegen die daar ergens in de velden woonde en die me wel zo'n heuvel op wilde 'gidsen' voor (na onderhandeling; alles moet hier onderhandeld worden) 20 kwai. Moest een prachtig uitzicht zijn. En pff, een gids was nodig ook! Er was soms enigszins een pad met wat stenen als traptreden, maar het regent in deze contreien zo'n beetje iedere dag wel even, dus het was modderig en glad en ik had letterlijk de helpende hand van de gids en de vele begroeiing nodig om boven te komen. Het uitzicht van de (volgens de gids zo'n 500m hoge) berg was inderdaad fantastisch, zie foto's. Toen bij de familie van de gids thuis wat te eten gekregen en daarna heeft z'n nichtje me nog naar een bekende oude brug in de omgeving geleid, op de fiets ook via allerlei smalle paadjes midden tussen de rijstvelden.

Het dorpje Yangshuo zelf knapte ik overigens redelijk op af. Er was wel een leuk plein met straatstalletjes waar je buiten vissen en garnalen kon eten die net daarvoor nog in een emmer 'zwommen', heerlijk, maar het centrum, West Street, is waar alle westerse toeristen samenkomen en de toeristenwinkeltjes op elkaar gepakt zitten tussen de westerse restaurants. Het was gewoon echt net een populaire badplaats in Spanje! Nouja da's misschien overdreven en ik zal het nog wel veel meer tegenkomen in andere landen op de route, maar hier in China had ik me er nog niet op ingesteld denk ik haha.

Via Guilin toen doorgetreind naar Kunming, ook weer zo'n 22 uur verder. Dit is de hoofdstad van de Yunnan provincie, de provincie van de vele verschillende minderheden. China's westen en zuiden worden veel bewoond door minderheidsgroepen (geen Han-chinezen)die zo door de jaren heen bij China zijn getrokken (door China zijn veroverd) en Yunnan heeft heel veel van deze groepen. In Kunming zelf (de hoofdstad van de provincie) was niet zoveel te doen. Wel is het klimaat ineens een stuk koeler. Waar ik helemaal gewend was elke dag compleet bezweet rond te lopen, was het in Kunming op 1800m hoogte ineens een stuk koeler en regenachtig.

Toen de volgende 'logische' plaats op de route, Dali, geskipt en meteen doorgegaan naar Lijiang. Ik had gelezen en van andere mensen begrepen dat Dali net zo'n 'backpacker's heaven' was als Yangshuo en dat Lijiang eigenlijk mooier was, dus ik dacht: ik ga wel meteen verder naar Lijiang. Hier woont de Naxi-minderheid, verwant aan de Tibetanen en dat kun je ook wel zien aan de mensen. Lijiang is ook wel heel toeristisch, maar er komen met name Chinezen. Het is een stadje met een origineel oud centrum, echt een doolhof met grachten, riviertjes, oude huizen, etc. Sommige families hebben hier nu guesthouses in hun oude huizen en daar heb ik ook gebruik van gemaakt. Nog naar een optreden van Naxi-muzikanten geweest, waar een soort cabaretier weliswaar veel te veel praatte, maar het schouwspel was wel erg apart: een podium vol echt ouwe knarren waarvan er elk jaar wel 1 of 2 bezwijken, spelend op de instrumenten die alleen bewaard zijn gebleven omdat ze ze tijdens de Culturele Revolutie zo goed verborgen hadden. Bizar genoeg speelt deze minderheidsgroep overigens vrijwel uitsluitend oer-Chinese muziek uit de Han, Song en Tang-dynastieen. Goed geintegreerd mag je wel zeggen!

Vanaf Lijiang (2400m) met de bus door de bergen van Yunnan met uitzicht over weidse rijstterrassen, die echt tot hoog de bergen op gaan, op naar het punt waar het spoornet weer begint (daar was ik dus even van afgeweken). En dat is in Panzhihua. Ineens rijd je dan een grote stad met extreem veel zware industrie aan een nog jonge Yangtze-rivier (hier nog niet zo geheten) binnen, waar je nog nooit van gehoord hebt, maar waar ook gewoon wel weer een miljoen mensen wonen. Hier ging geen trein meer dezelfde dag, dus we moesten een nacht in een hotel bij het station doorbrengen om de volgende ochtend met de trein naar Chengdu te kunnen.

Ik zeg 'we', want in de bus zat nog een andere laowai (vrij vertaald als 'rare witte man met grote neus en veel haar'), in dit geval een Amerikaan. Nog wel een goeie gast, maar bij zijn reacties op de busrit besefte ik me dat ik misschien toch ook wel wat gewend ben inmiddels, dus misschien moet je m'n verhalen over treinen en toiletten ook soms in de context zien :) Ik had het namelijk nog wel een relaxede busrit gevonden, maar hij vond het echt 'the busride from hell' en was erg blij dat het voorbij was. De chauffeur reed weliswaar inderdaad wat agressiever dan nodig, maar met name het feit dat de weg 7 uur lang geen moment recht was (hoewel wel prima geasfalteerd) en het voortdurende getoeter naar alles wat de chauffeur wel of niet zag of dacht te zien, maakte hem echt helemaal gek. Dat laatste kan ik me overigens voorstellen; daar werd ik in Syrie en Iran ook helemaal gek van, maar inmiddels deed het me dus al niet zoveel meer. Wel mooi om te zien.

Verder blijft het moeilijk contact te krijgen met de Chinese bevolking, dus het verblijf in China is tot nu toe wel redelijk alleen geweest eigenlijk. De taalbarriere is gewoon echt te groot: als je zomaar willekeurig op iemand afstapt, is de kans wel erg gering dat iemand Engels spreekt. En de mensen die zelf op buitenlanders afkomen zijn studenten die even hun Engels willen oefenen, maar vaak erg weinig te melden hebben. Soms wel uitzonderingen en dan zit je echt even leuk te praten, maar erg weinig. En wat betreft andere westerse reizigers heb ik eigenlijk de leukste contacten soms gewoon toevallig als je elkaar ergens tegenkomt en het snel klikt. Maar ik merkte dat ik buiten deze toevallige ontmoetingen weinig zin had iedere keer hetzelfde verhaal opnieuw te vertellen over waar je vandaan komt, geweest bent en naartoe gaat. Soms kan een beetje een intelligent gesprek over dingen ineens echt een verademing zijn...

Inmiddels merkte ik in Yunnan dat ik toch ook wel moe geworden was na het intensieve reizen door China. Ik heb hier toch echt behoorlijk veel willen zien in 2 maanden en ben echt het hele land doorgereisd, dus ik ben niet meer dingen in Yunnan gaan bekijken. Had de bekende Tiger Leaping Gorge nog willen doen, maar het had zo veel geregend dat men zei dat dat nu waarschijnlijk toch wel gevaarlijk was en ik vond het ook eigenlijk wel best zo. Heb de trein naar Chengdu genomen en hier ga ik even lekker uitrusten en echt helemaal niksdoen. Gewoon in het hostel zitten met terras, vijver, goed eten, boek erbij, veel slapen, even bijkomen!

Het volgende doel vanaf hier is Tibet, maar dat is nog lastiger dan gedacht (had ik een paar weken geleden al gelezen op de LP website). Chengdu is normaal gesproken de eenvoudigste plaats om een permit te krijgen om Tibet binnen te komen, maar... er zijn op het moment festiviteiten in Tibet n.a.v. het 40-jarig bestaan van Tibet als provincie van China. Zullen de Tibetanen blij mee zijn, ahem, en de Chinese autoriteiten denken waarschijnlijk dat veel ge-engageerde buitenlanders daar ook wel een mening over hebben, dus ze willen geen pottenkijkers en er worden geen permits voor Tibet afgegeven tot tenminste de 5e september, maar dat kan ook nog langer gaan duren. Veel meer kan ik er ook niet over vertellen, want als ik google op betreffende activiteiten, kan ik net 1 pagina openen, daarna opent geen enkele andere pagina meer van de zoekresultaten en vervolgens werkt heel google niet meer... toch best ingenieus die Great Firewall!

Anyway, als het tot de 5e duurt, blijf ik hier lekker relaxen. Als het langer wordt, zijn er nog genoeg dingen in de buurt te doen eventueel, moet ik alleen m'n visum denk ik verlengen, dus ik zie wel. Ik houd jullie op de hoogte.

Foto's volgen morgen of overmorgen!

Arnoud.