Relaxen in de oudst bewoonde stad ter wereld

Damascus schijnt de oudste continu bewoonde stad ter wereld te zijn, al strijdt het om die eer met Aleppo, waar ik eerder geweest ben. Er zijn hier resten van 3000 v.Chr. aangetroffen. En de stad is nog altijd zeer levendig mag je wel zeggen! Je kunt hier echt dagen gewoon rondlopen en de stad, de mensen, de souqs en de monumenten zoals bijv. de bekende en indrukwekkende Ommayaden moskee op je laten inwerken. Het is hier wel erg druk! Ik scheen niet de enige te zijn geweest die bij aankomst nauwelijks een hotel/hostel kon vinden (was eerste keer!), omdat alles vol was! Uiteindelijk ben ik in een vaag hotelletje vol locals beland en kon ik de volgende dag wel terecht in weer zo'n backpacker hostel.

En dat bevalt goed! Ik ben hier nu al zes dagen, 's ochtends heerlijk in het zonnetje ontbijten (het begint hier steeds warmer te worden) bij een zaakje om de hoek naast de ambachtelijke bakker, en dan zo rustig de stad eens in lopen om wat dingen te bekijken of gewoon door de souq te slenteren. Regelmatig door Syriers aangesproken, de mensen zijn echt zo vriendelijk hier! Twee jongens hebben me de hele christelijke wijk laten zien (ze waren zelf ook christelijk) en boden me daarna nog ergens wat eten aan ook. Met andere Syriers gewoon even een praatje gemaakt onder het genot van een thee (altijd met heel veel suiker). En vanmiddag zat ik nog ergens thee te drinken en raakte ik nog aan de praat met een meisje van een groepje dat er zat (dat gebeurt niet zo vaak), dat filosofie in Aleppo studeerde (voordat de reacties komen: ze was net getrouwd en haar man zat tegenover d'r). Maar die boden me ook nog een nargileh (waterpijp) aan, dus daar heb ik lekker aan zitten lurken haha, heeeel relaxed allemaal.

Ik begin nu ook echt wel het gevoel te krijgen van gewoon lang op reis te zijn, dat dit het gewoon is voor de komende tijd en dat voelt prima eigenlijk. Gelukkig ook daarmee gepaard gaand het gevoel dat je niet meer alles hoeft te zien. Zo lees je en hoor je van andere reizigers allemaal interessante sites die je nog kan bezoeken (Syrie staat echt _vol_ met 'oude stenen'), maar op een gegeven moment ga je gewoon een paar dingen bekijken die echt leuk of de moeite waard zijn en verder ook gewoon lekker eens een dagje luieren in de zon langs de rivier, zoals ook bijv. in Hama.

Want hiervoor, in Hama en Aleppo heb ik me ook echt prima vermaakt. Echt leuke mensen ontmoet in Aleppo, vaak samen gegeten en o.a. dagtour gedaan in de buurt. Daarna met een Nederlands stel richting Hama gegaan, wat een heel rustig stadje is, alleen bekend om z'n grote raderen in de rivier, maar verder erg relaxed. Ook erg gezellig en Nederlandse stel kon me ook allemaal tips geven over het vervolg van m'n reis, want die hadden een groot deel al een keer gedaan in het verleden en waren nu weer voor een jaar op pad. Heel interessant dus en gewoon ook heel gezellig! Vind sowieso wel dat de mensen die ik in Syrie ontmoet allemaal leuker en interessanter zijn dan in Turkije, zijn ook meestal iets ouder heb ik het idee en hebben vaak ook echt al heel veel gereisd. In Damascus ben ik nu wel weer voornamelijk in m'n eentje op pad, maar op een gegeven moment kwam ik ook weer andere reizigers tegen die ik uit het hostel in Aleppo kende, ook weer een avond mee gegeten.

Zelf word ik ook wel wat ervarener qua reizen natuurlijk! Ik ben in Hama nog - niet met een tour vanuit het hostel, maar gewoon zelf met openbaar vervoer - richting de zogenoemde beehive houses gegaan, een soort nomadenhuizen in de vorm van een bijenkorf. Dat was dus eerst met een minibusje met allemaal locals dat vanaf een of andere vage straathoek in Hama weggaat naar een dorpje (Al Hamra) en vanaf daar verder zoeken hoe je naar 'Sarouj' kunt komen. Er stond meteen al een busje klaar daar dat me wel verder wilde brengen, maar de prijs horend lachte ik vriendelijk doch beslist dat dat veel te veel was. Inderdaad was er 100m verder een busje te vinden dat het voor een kwart van de prijs deed. Gaat natuurlijk nergens over want het kost echt niks hier, maar meer het principe natuurlijk... maar goed, Sarouj is dus niet eens een dorpje blijkt, maar meer een nederzetting in the middle of nowhere. Dus hoe kom je terug... gewoon maar wachten tot er iets langskomt op de weg. Uiteindelijk dirigeerde een vriendelijke Arabier die bij de moskee van de nederzetting stond me naar een langskomende Syrische jongen op een brommer. Dus ben ik achterop de brommer weer teruggekeerd naar Al Hamra, waar weer busjes naar Hama waren! Ook wel erg apart, op een brommer door de Syrische vlaktes! En allemaal uitzoeken hoe je ergens moet komen en weer weg kunt komen.

Nog wel mooi verhaal uit Hama trouwens (ja het wordt weer een lang verhaal hoor...) was dat ik nog een nacht naast een Saudi heb doorgebracht. Ik had om een bed in de dormitory gevraagd en dat was goed. Die was leeg, maar ze openden 'm wel. Toen ik echter die avond terugkwam in het hotel, probeerde de broer van de manager (die slecht Engels sprak, dus uiteindelijk belde ie z'n broer maar ('ik moet 't even aan m'n broer vragen'). Bleek dat de dormitory nu bewoond was door 4 mensen en ik kon op een kamertje boven met 2 bedden gaan liggen. Ok, hij liep met me mee naar boven, deed de deur open en dat was dus echt een klein kamertje waar net twee bedden inpasten - zo'n 50cm uit elkaar - en een of andere Saudi (z'n witte kafiyeh (zo'n 'theedoek' voor om je hoofd) netjes over de stoel gedrapeerd) lag vanuit een van de bedden breed lachend naar me te zwaaien. Ehhh, ok, tja je moet alles een keer meemaken dus ok, ik slaap daar wel. Maar ooo wat snurkte hij!!!!! Niet te geloven, ik heb de eerste 2 a 3 uur geen oog dichtgedaan. Uiteindelijk dacht ik aan m'n oordoppen en dat hielp. Die gast bleek uiteindelijk geen Saudi, maar een Bedouin uit de buurt van Hama te zijn, maar een aparte ervaring was het wel! De nacht daarna sliep er een Belgische jongen die naar Irak had willen fietsen (???) en daarna een Duits meisje, dus het verbeterde wel gelukkig :)

Goed, genoeg leesvoer denk ik. Ik blijf hier nog een dag of twee en dan ga ik de woestijn in richting Palmyra en daarna Deir-ez-Zur en het noordoosten. Schijnt dat internetconnecties daar wat minder goed zijn, dus even zien wanneer de volgende update zal zijn.

Groeten uit een zonnig Damascus!

Arnoud.